شما را یادم رفته بود. اصلا آن روز سخت را یادم رفته بود. از قلم افتاده بودید که این روزها این همه سخت گذشته بود به من. فراموشتان کرده بودم که رنجم این همه بزرگ شده بود برایم. که خیال برم داشته بود درد طاقت فرسا میکشم. چه خوب که یادم افتاد به شما. وسط جشن تولد. درست وقت درآوردن کیک از جعبه، دلم رفت برای شما.
+ سلام خدا بر زینب کبری
لباسهای شسته، تلنبار شده‌اند روی هم. ظرفها شسته شده‌اند اما هنوز توی ظرفشویی‌اند. سینک پر از ظرف است. آب کتری تمام شده. غذا نداریم. سبد، پر از لباس تیره است. میزها گردگیری می‌خواهند، انارها دانه شدن. کتابهای نیمه تمام گوشه کتابخانه، خواننده می‌خواهند و فایل‌های انگیزشی مخاطب. گلدان‌ها آب می‌خواهند و برگهای زردشان هرس. خاک نشسته روی میزها را می‌بینم و کاری نمی‌کنم. شارژ گوشی تمام می‌شود و کاری نمی‌کنم. لیست خرید روی در یخچال، کجکی نگاهم می‌کند. کرم‌ها را هل داده‌ام ته کشو و عطر را گذاشته‌ام توی جعبه‌اش. بجای همه اینها اما قرآن سفید سوغات کربلا، تسبیح ام البنین رسیده از کربلا و حافظ کوچک جلد چرمی دم دستند. دارم این روزها را با اینها سر می‌کنم. با همه سختی، کلافگی و خستگی، امید بسته‌ام که این روزها می‌گذرد. تمام می‌شود. روزهای خوب ما هم می‌رسند. می‌رسند. می‌رسند.
+المستغاث بک یا صاحب الزمان
اشک می‌ریزم پای تلفن. مامان مبهوت شده. ساکت است. گوشی را می‌دهد به بابا. بابا عادت به دلداری دادن‌های لج آور ندارد. بابا کاری به صدای خش دارم هم ندارد. فقط می‌گوید زندگی بارها نشانش داده اتفاقات ناگوار، مانع بلاهای بزرگترند. می‌گوید ظن‌ات به خدا را اصلاح کن و صبور باش. همین‌ها را می‌گوید و باز گوشی را به مامان می‌دهد. اشکم بند آمده اما خستهام. بیش از هر احساس دیگری خستهام. پشت کاغذ چکیده پایان نامه، می‌نویسم غر زدن و چهل دایره میکشم. باید چهل روز تمرین کنم غر نزنم، گلایه نکنم و ناامید نشوم. بابا همیشه می‌گوید شاید پشت این سربالایی نفس‌گیر و پیچ سخت، قله باشد. بابا به دلداری و قربان صدقه عادت ندارد اما بلد است امید بچه‌هایش را زنده نگه دارد.
+المستغاث بک یا صاحب الزمان...
پودر گل سرخ: غنچه‌های گل خشک را از عطاری مطمئن بگیرید. مقداری از غنچه‌های خوشرنگ‌تر را جدا کنید و در ظرف جداگانه در یخچال نگهداری کنید و برای تزیین دسرهای سنتی مثل کرم و پودینگ گل سرخ، کرم پسته، شیر برنج، شله زرد، حلوا، کیک‌های ایرانی و روی ماست و خیار و بورانی‌ها و داخل قوری چای استفاده کنید. مابقی گل‌ها را بشویید و اجازه دهید کاملا خشک شوند. بعد گلبرگ‌ها را آهسته جدا کنید و در شیشه داخل یخچال نگهداری کنید. بهتر است آنها را پودر نکنید و بصورت پره نگه‌دارید و برای هربار استفاده، با دست پودر کنید تا عطر گل‌ها باقی بماند. من از پودر گل سرخ، لابلای لوبیا پلو و عدس پلو، موقع دم گذاشتن برنج، داخل ماست و چای استفاده می‌کنم.
هل سبز: هل برای من یعنی مشهد و زیارت و سحرخیز. مثل زرشک، مثل زعفران. اصلا انگار دلم نمی‌آید از جای دیگری جز مشهد، هل بگیرم. هل سبز را درسته داخل آسیاب بریزید و بنا بر میزان مصرف یک ماهه خود، آسیاب کنید. عطر هل تازه آسیاب شده اصلا قابل مقایسه با پودرهای آماده بازاری نیست. از هل میتوانید داخل خورش قیمه، قیمه نثار و همراه گل سرخ و دارچین لابلای عدس پلو، لوبیا پلو و داخل کیک یزدی و کیک باقلوا و کیک ایرانی، پودینگ برنج استفاده کنید. دانه هل را میتوانید داخل قوری چای بیندازید و از عطرش لذت ببرید.
کنجد: کنجد منبع کلسیم است و میتوانید روی سیب رنده شده با کمی گلاب، بریزید و کلسیم موردنیازتان را تامین کنید. همچنین میتوانید کنجد را روی خمیر نان‌‌های شیرین و غذایی بپاشید و داخل فر بپزید. همچنین قبل از گذاشتن نان یا سیب زمینی کف قابلمه برای ته دیگ، کمی کنجد بپاشید و بعد ته دیک مورد نظرتان را بگذارید.
+فعلا همین‌ها به نظرم رسید.
+المستغاث بک یا صاحب الزمان
